آقای روحانی فارغ‌التحصیل یک دانشگاه انگلیسی‌زبان در گلاسکوی اسکاتلند
است و این انتظار از او وجود دارد که بر زبان انگلیسی مسلط باشد. اما در تمام مکالمات منتشر شده در سازمان ملل، چه رسمی و چه غیر رسمی، مشخص شده که ایشان هیچ وقت انگلیسی صحبت نمی کند. حتی دلیل خنده های کریه او هم مشخص نیست.
برداشت شخصی نگارنده این است که آقای رئیس جمهور روحانی به ریش مردم ایران می خندد. چه آنکه با تمام مشکلات و فقر و نکبت و فلاکتی که مردم ایران با آن دست به گریبان هستند، آقای رئیس جمهور ترجیح داده که به سفری پر هزینه و بی حاصل رفته و فقط به گپ و گفتی بی نتیجه با سران کشورهای دیگر مشغول شود و در نهایت هم دست از پا درازتر باز گردد.
آقای رئیس جمهور، لطفاً دهانتان را ببندید، حالمان را بد جوری به هم می زند...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر