آیا در نظام کنونی حاکم بر ایران، اصولاً برای مبارزه با فساد سیستماتیک اهتمام و همتی وجود دارد؟
در هر نظام سیاسی مبارزه با فساد از بالاترین رده سیاسی آغاز می شود. امکان ندارد شخص اول قدرت و اطرافیان نزدیکش فاسد بوده و آنگاه انتظار پاکی و شفافیت و سلامت از بقیه ارکان حکومتی داشته باشیم. اما آیا آقای خامنه ای و اطرافیان نزدیکش شامل بیت و فرزندان ایشان و فرماندهان ارشد سپاه سالم هستند؟
یکی از روشهای قدیمی فرار از پاسخگویی سران حکومتهای فاسد، تشکیل دادگاه برای مهره های میانی و غیر مهم و مجازات آنهاست. لذا شاهد هستیم که برای افرادی مثل عیسی شریفی و محسن سجادی نیا و مسعود مهردادی دادگاه هایی به ظاهر تشکیل شده و احکامی هم صادر شده است. اما اینها خردها و کوچکهای پرونده های کلان اقتصادی هستند، اما آنچه در فایل صوتی فرمانده سابق سپاه شنیده می شود، نامهای بسیار آشنا مثل حسین طائب و محمد باقر قالی باف و قاسم سلیمانی و اسماعیل قاعانی شنیده می شود. هر کدام از این افراد طبق گفته فرمانده سابق سپاه در فایل صوتی در گیر فساد بسیار بزرگ بوده و البته از منافع عظیمی بهره برده اند.
و باز فراموش نکنیم که پشت همه این نامها و مقامات، کسی هست به نام مجتبی خامنه ای که پیش از این رئیس اسبق صدا و سیما نیز در موردش حرف و سخن گفته و افشا گری داشته و مشخص نیست در این دادگاه دانه ریزها، او کجاست؟ مشخص است که در پشت این مثلاً دادگاه های فرمایشی، همان دستور همیشگی آقای خامنه ای است که: "کش ندهید!"
فراموش نکنم که در جغرافیای سیاسی جمهوری اسلامی وقتی از فساد سپاه صحبت می کنیم این خود جزیی از یک کل بزرگ است و آن فساد در قلمرو مالی رهبری نظام است. چرا این کل اهمیت دارد؟ فراموش نکنیم که فساد در تمام بخشهای نظام مثل شهرداری و نفت و وزارت کشور و اداره مالیات و ثبت و نیروی انتظامی و شوراهای شهر و مجلس شورای اسلامی و ... وجود دارد. اما در جنگ قدرت و با کمک بعضی ابزارهای ظاهری مثل سازمان بازرسی و دیوان محاسبات و یا خود مجلس، گاهاً دیده می شود که فسادهای ریز چنین مجموعه هایی افشا و رسوا و رسانه ای شده و به دادگاه هم کشیده شده و حتی حکم هم صادر می شود. اما فساد مجموعه رهبر به این دلیل اهمیت ویژه دارد که هیچ نهاد و ارگان و شخصی قادر نیست و اصولاً اجازه ندارد که به این بخش از نظام، یعنی اصل نظام و رهبر ورود کند. باز فراموش نمی کنیم که در پرونده سه هزار میلیاردی آقای خامنه ای شخصاً دستور داد که "کش ندهید" و در پرونده صادق طبری وقتی موضوع به صادق لاریجانی نزدیک شد شخص خامنه ای دستور عدم پیگیری صادر کرد و در پرونده بورسیه های غیر قانونی این آقای خامنه ای بود که دستور عدم پیگیری صادر کرد و غیره. در نهایت این شخص اول حکومت است که در پرونده های فساد قلمرو مالی خود و زیر مجموعه اش به هیچ وجه تعارف نداشته و اجازه ورود به هیچ کس نمی دهد. این مقاومت و ایستادگی در مقابل شفافیت در حمایت از سپاه بسیار بیشتر و پر رنگ تر هم هست. نهادی که هم تفنگ و پول و رسانه دارد و هم امپراتوری آقای خامنه ای را سرپا نگه داشته است. و لذا شاهد هستید که مردم عادی که هیچ، حتی مقامات ارشد دولتی و مجلس هم حق ورود به پادگان های سپاه را هم ندارند، چه برسد به بررسی فساد این نهاد اختاپوسی.
به طور خلاصه، در نظام جمهوری اسلامی عموماً بجای خود مفسد و اصل فساد، این افشا کننده فساد بوده که محاکمه و دادگاهی می شود، همانند پرونده یاشار سلطانی، و در موارد معدودی هم که چند نام کوچک و ناشناس برای جامعه را دادگاهی و مجازات کنند، که البته در صحت مجازات هم تردید جدی هست، اسمش هر چه باشد، مبارزه با فساد نیست، عین حمایت از فساد است...
