علی رغم جو مثبت این روزها
به نفع برجام، معتقدم که یک برجام پایدار و تضمین کننده منافع ایران تقریباً غیر
ممکن است:
1-
آیا آمریکا می خواهد و اصولاً می تواند به ایران تضمین بدهد که از برجام خارج
نشود؟ در غیاب چنین تضمینی، آیا ایران راضی و قائل به یک توافق سست و کوتاه مدت و
بی نتیجه خواهد شد؟
2-
آقای خامنه ای بعد از خروج ترامپ از برجام هر چه توانست و هر چه خواست بر علیه
برجام گفت. آیا اکنون می تواند خود به توافقی تن دهد که ضعیف تر و سست تر از برجام
است؟
3-
با فرض یک توافق احتمالی، این کدام شرکت خارجی و غربی است که جرات و جسارت
ورود به ایران را داشته و بخواهد و بتواند که در ایران سرمایه گذاری کند؟ آیا هیچ
شرکت خودرو ساز معتبر به ایران خواهد آمد؟ آیا هیچ شرکت هواپیما ساز معتبر به
ایران هواپیما خواهد داد؟
4-
آیا طرف غربی میلیاردها پول را حاضر است در اختیار ایران قرار دهد، در حالی که
می داند قسمت قابل توجهی از این پول خرج میدان و عملیات تروریستی در منطقه و جهان
خواهد شد؟
5-
با وجود جو به شدت ضد ایرانی در آمریکا ناشی از اقدامات تروریستی منتصب به ایران،
آیا دولت آمریکا قادر خواهد بود که امتیاز خاصی به ایران بدهد؟ آیا این توافق
احتمالی مورد پذیرش افکار عمومی آمریکا و کنگره و سنا قرار خواهد گرفت؟
6-
با وجود هزاران میلیارد دلار هزینه برای برنامه اتمی ایران به قصد بهره نظامی،
آیا رهبر ایران اصولاً می خواهد به کل این برنامه طولانی مدت و به شدت پرخرج پشت
پا بزند؟ آیا آقای خامنه ای واقعاً راضی می شود اقدامی به نفع منافع ملی و کل ملت
و برعلیه قدرت نظامی خود انجام دهد؟
7-
ایران در آخرین دقایق و لحظات شرایط خود را برای آمریکا و طرف غربی فرستاده و
در لحظه انتشار این پست، آمریکا هنوز پاسخی به این درخواست نداده و در حال بررسی
است. واقعاً کدام یک از درخواستهای جمهوری اسلامی از طرف آمریکا قابل پذیرش است؟
با پاسخ به سوالات هفتگانه فوق الذکر، می توان نتیجه گرفت
که به نتیجه رسیدن هر گونه توافق احتمالی بین ایران و غرب بسیار غیر محتمل بوده و
تنها راه برچیشده شدن تحریمهای غربی و آمریکا علیه ایران صرفاً تغییر رژیم و قدرت
گرفتن یک حکومت مردم سالار با رفتاری عاقلانه خواهد بود. در غیاب چنین پیش فرضی،
همچنان باید منتظر پایدار ماندن تحریمهای کمر شکن بر علیه مردم ایران باشیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر