تفاوت جنبش جلیقه زردها با جنبش آزادی خواهی در ایران:
1- در ایران هیچ راهی برای بیان نظر به صورت آزاد و در امنیت نیست، در فرانسه هر کس قادر است نظر خود را به صورت آزاد بیان کند. لذا اصولاً نیازی به جنبش و انقلاب و شورش نیست.
2- پلیس مجاز است حداکثر هر کسی را تا 24 ساعت بازداشت کند، بیشتر از این حد به حکم قضایی نیاز است، در ایران چه با حکم و چه بی حکم هفته ها و ماه ها ممکن است شخص در بازداشت بماند، در فرانسه کسی بدون حکم قضایی و بدون اطلاع خانواده تا کنون بازداشت نگه داشته نشده است.
3- کسی از بازداشتی های فرانسه به کهریزک فرستاده نشده، شیشه نوشابه استعمال نشده و خلاصه کسی از شکنجه در دوران بازداشت و اتهامات جنسی به شکنجه گران نگفته است، در ایران چندین نفر در دوره بازداشت کشته شدند و حتی ده ها نفر آسیب و شکنجه جنسی در دوره بازداشت خود گفتند.
4- هر کدام از بازداشتی های فرانسه اگر بیش از 24 ساعت در بازداشت بماند، از حق داشتن وکیل و تماس با خانواده و ارتباط با رسانه ها برخوردار است، در جمهوری اسلامی کسی از تظاهر کنندگان اصولا حقی ندارد که بخواهد از آن استفاده کند.
5- در فرانسه هیچ رسانه ای از خبر رسانی یا حضور در بین معترضین منع نشده، هیچ رسانه ای اخراج نشده و هیچ رسانه یا خبرنگاری متهم به جاسوسی نشده است. در ایران و در زمان اعتراضات هیچ خبرگزاری و هیچ خبرنگار آزادی وجود نداشت!
6- در فرانسه معترضین خواستار برکناری مکرون هستند، ایران اما خواسته معترضین را عوض شدن نظام سرمایه داری معرفی می کند! مشخص نیست که نظام سرمایه داری یعنی چه؟ کی یا چی باید عوض شود و این تظاهر کنندگان فرضی چه ناراحتی از نظام سرمایه داری دارند؟!
7- هیچ کس تا کنون در فرانسه به دلیل شعار دادن بازداشت یا متهم نشده است، در ایران افراد به صرف توهین به رهبری بازداشت، دادگاهی، متهم و به راحتی مجازات می شوند!
8- در فرانسه هر گونه برکناری رئیس جمهور یا نمایندگان پارلمان یا هر مقام بلند پایه دیگر به راحتی و با استفاده از انتخابات و صندوق رای میسر است و نیازی به تظاهرات و شورش نیست، در ایران اما مردم عاشق رهبر خود هستند و عوض شدن رهبر فقط به طول عمر وی مربوط می شود.
9- در فرانسه همه سمت ها و مناصب بلند پایه به مردم و خبرنگاران پاسخگو هستند و اگر نتوانند عامه ملت را قانع کنند، در اولین رای گیری از سمت خود اخراج می شوند، لذا باز به طور بدیهی نیازی به شورش و انقلاب نیست، در ایران اما شخص اول حکومت با قدرت نزدیک به نامحدود به هیچ کس پاسخگو نیست و تا کنون نیز به هیچ خبرنگاری مصاحبه نداده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر