هر وقت بحث قانون حجاب اجباری می شود، عده از طرفداران حکومتی فریاد می زنند که در همه جای دنیا قانون محترم است و قانون لباس حداقلی هم در همه جای دنیا هست و قانون در کشور ما هم باید رعایت شود. اما آیا واقعاً قانون همیشه محترم است؟ پاسخ به طور مطلق "خیر" است. قانون باید این شرایط را داشته باشد تا از طرف عامه مردم محترم شمرده شده و رعایت شود:
1- قانون باید توسط نمایندگان واقعی ملت تایید و تصویب شده باشد. ملتی که حق انتخاب نماینده واقعی خود را نداشته باشند، طبیعتاً به آراء و نظرات آنها هم توجه کامل نشان نخواهند داد.
2-قانون باید قابل نقد آزادانه باشد. هر شخص و هر فردی از افراد جامعه باید بتواند در نقد هر قانونی از رسانه های همگانی و مجاز و رسمی استفاده کرده و نظر خود را بیان کند.
3- قانون باید قابلیت اصلاح را داشته باشد. اینکه در یک زمانی یک قانون فرضی به تصویب برسد و بعد همان بشود وحی مطلق و دیگر هیچ کس قادر به رد، اصلاح یا تغییر آن نباشد یک قانون مورد پذیرش عامه نخواهد بود.
قانون حجاب اجباری به طور مطلق فاقد وجاحت و اصول سه گانه فوق می باشد. نامزدهای ورود به مجلس باید از سد فیلتر حکومتی بگذرند و مردم حق ندارند که نماینده واقعی خود را که با حکومت زاویه داشته باشد انتخاب کنند. همچنین تمامی قوانین مورد تصویب همین مجلس باید به طور مطلق به تصویب حکومت (شورای نگهبان) برسد و اگر حاکمیت قانونی را نپسندد هرگز آن قانون تصویب نخواهد شد. همچنین هیچ کس قادر نیست در رسانه های رسمی و علنی از خیلی از قوانین انتقاد کند. راستی چه کسی قادر است به طور مثال قانون ولایت فقیه، یا قانون حجاب اجباری را در صدا و سیما به چالش بکشد؟ در نهایت اینکه همین قوانین مورد نظر حکومت به هیچ وجه امکان اصلاح و ویرایش نداشته، چرا که باز با سد حکومت یا همان شورای نگهبان مواجه خواهد شد.
حال آیا به راستی چنین قوانین حکومتی "محترم" هستند؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر