جمهوری مقدس اسلامی از بدو تشکیل ذات و هویت خود
را دشمنی با آمریکا و غرب و بخصوص با اسراییل تعریف کرد و قرار بود حامی مردم
مظلوم منطقه باشد. در ابتدا خود فلسطینیان اولین مخالفین جمهوری اسلامی شدند. آنها
هدایا و مذایای جمهوری اسلامی را قبول می کردند، اما خون های اهدایی را چون نجس
بود بازگرداندند! و البته حاضر هم نشدند که با تیم ملی ایران بازی کنند. وضعیت
مردم امارات و عربستان هم که مشخص است. امروز صدای مردم عراق از همیشه بلند شده،
راستی چرا؟ آیا می توان از حکومتی که با کینه و نفرت و دخالت در امور داخلی سایر
کشورها خود را تعریف کرده، انتظار محبوبیت داشت؟ آیا مردم ایران نسبت به حکومت
خودشان حس بهترین دارند در قیاس با حس مردم عراق نسبت به این حکومت؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر