به عنوان یک ایرانی، شرم دارم از چهره این بانو، که او مرد و مردانه و یک
تنه تمام سیاهی های این حکومت را به چالش گرفت، زندان را پذیرفت اما ظلم را
نه، با تحمل مثال زدنی اش، چهره از ضحاک زمان برگرفت و الگو شد برای همه
ما ایران نشینان... به احترام تو نرگس عزیز، سر خم می کنم و کنار می ایستم و
راه باز می کنم و پلک می بندم، که تو بانو، پیش و بیش باشی، ... دعای تک
تک ما ملت، بدرقه تو است بانو... زنده، پاینده، پیروز و سلامت و برقرار
باشی و بدان که در قلب 70 میلیون ایرانی هستی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر