۱۳۹۵ آبان ۲۸, جمعه

بزرگ بانو، نرگس محمدی...

به عنوان یک ایرانی، شرم دارم از چهره این بانو، که او مرد و مردانه و یک تنه تمام سیاهی های این حکومت را به چالش گرفت، زندان را پذیرفت اما ظلم را نه، با تحمل مثال زدنی اش، چهره از ضحاک زمان برگرفت و الگو شد برای همه ما ایران نشینان... به احترام تو نرگس عزیز، سر خم می کنم و کنار می ایستم و راه باز می کنم و پلک می بندم، که تو بانو، پیش و بیش باشی، ... دعای تک تک ما ملت، بدرقه تو است بانو... زنده، پاینده، پیروز و سلامت و برقرار باشی و بدان که در قلب 70 میلیون ایرانی هستی...


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر