در گزارش سالانه وزارت امور خارجه آمریکا آمده است که "محدودیت شدید
آزادی‌های مدنی" شاخص‌ترین موضوع در روند نقض حقوق بشر در ایران است.
محدودیت شدید در آزادی برگزاری تجمع و ایجاد تشکل، آزادی بیان، دین و مطبوعات، سوءاستفاده از روند دادرسی، به همراه مجازات غیرانسانی و تحقیرآمیز و نیز بی‌توجهی به سلامت جسمی افرادی که مقامات و نهادهای رسمی به طور خودسرانه و غیرقانونی بازداشت و شکنجه کرده یا کشته‌اند، و لزوم بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات توسط شورای نگهبان - که اعضایش منصوب و نه انتخاب می‌شوند - آمده است که خشونت و محدودیت‌هایی که انگیزه سیاسی دارند، ناپدید شدن افراد، محدودیت شهروندان در انتخاب دولت طی روندی آزاد و بی‌طرفانه و همچنین خشونت علیه زنان، اقلیت‌های قومی و دینی، افراد همجنسگرا ... تماما نمونه هایی است که در این گزارش قید شده است...
آیا حاصل خون صدها هزار خون شهیدان برپایی حکومتی با بالاترین درجه از نقض حقوق بشر است؟ آیا فلسفه انقلاب ایران این بوده که حاکمیتی داشته باشیم که در سرکوب یک ملت شاگرد اول در کل دنیا باشد؟ چرا حکومت مبتنی بر ولایت فقیه ایران برای پابرجا ماندن نیاز به نقض سازمان یافته و فراگیر حقوق ملت خود دارد؟ آیا بیراه است که بگوییم اولین ضد انقلاب، مسئولین ارشد نظام فعلی هستند که مسیر انقلاب را تا این حد به بیراهه بردند و تمام آرمانهای آن را به نفع خود مصادره کردند؟!
محدودیت شدید در آزادی برگزاری تجمع و ایجاد تشکل، آزادی بیان، دین و مطبوعات، سوءاستفاده از روند دادرسی، به همراه مجازات غیرانسانی و تحقیرآمیز و نیز بی‌توجهی به سلامت جسمی افرادی که مقامات و نهادهای رسمی به طور خودسرانه و غیرقانونی بازداشت و شکنجه کرده یا کشته‌اند، و لزوم بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات توسط شورای نگهبان - که اعضایش منصوب و نه انتخاب می‌شوند - آمده است که خشونت و محدودیت‌هایی که انگیزه سیاسی دارند، ناپدید شدن افراد، محدودیت شهروندان در انتخاب دولت طی روندی آزاد و بی‌طرفانه و همچنین خشونت علیه زنان، اقلیت‌های قومی و دینی، افراد همجنسگرا ... تماما نمونه هایی است که در این گزارش قید شده است...
آیا حاصل خون صدها هزار خون شهیدان برپایی حکومتی با بالاترین درجه از نقض حقوق بشر است؟ آیا فلسفه انقلاب ایران این بوده که حاکمیتی داشته باشیم که در سرکوب یک ملت شاگرد اول در کل دنیا باشد؟ چرا حکومت مبتنی بر ولایت فقیه ایران برای پابرجا ماندن نیاز به نقض سازمان یافته و فراگیر حقوق ملت خود دارد؟ آیا بیراه است که بگوییم اولین ضد انقلاب، مسئولین ارشد نظام فعلی هستند که مسیر انقلاب را تا این حد به بیراهه بردند و تمام آرمانهای آن را به نفع خود مصادره کردند؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر