او نوشته است: «من رفتم اما شک ندارم روزی از شر ظالمان رها می‌شویم؛ پرونده من را می‌خوانید و ایمان می‌آورید که حتی یک روز زندان بودن حق من نبود.»
این نامه کسی است که تا این لحظه هیچ کس هیچ عمل و فعل خاصی را به او نصبت نداده، جز آنکه عقیده او را نمی پسندند و گروهی معتقدند که او در عقیده خود اشتباه کرده است!
قابل توجه کسانی که می گویند در ایران زندانی عقیدتی نداریم! البته بدون تردید اگر او را هم مثل بقیه زندانیان عقیدتی بکشند، دیگر هیچ زندانی عقیدتی باقی نخواهد ماند!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر