احمدرضا جلالی، استاد دانشگاهی که به جرم جاسوسی در ایران به اعدام محکوم شده است، اخیرا و در دومین سال بازداشتش در یک فایل صوتی که از زندان اوین فرستاده از وضعیت بد جسمی و روحی خود گفته است.
در نظام حقوقی، هر متهم صرفاً می بایست به حکمی که در دادگاه تعیین شده مجازات شود و نه بیش یا کمتر. در زندانهای ایران اما ظاهراً حبس تنها آن چیزی نیست که محکومان مجازات می شوند. ظاهر و گفتار و البته قراین و شواهد نشان می دهد که محرومیت از خدمات بهداشتی و درمانی، محرومیت از غذا به قدر کافی، ... تنها گوشه ای از مجازاتی که محکومان به حبس باید متحمل شوند.
ظاهراً شرایطی که در هر کشور آزاد و مترقی دیگری حکم شکنجه را دارد، در زندانهای ایران عادی، روزمره و حتی حق محکوم محسوب شده و سیستم قضایی جمهوری اسلامی خود را مخیر به اعمال اینگونه رفتار سبعانه و قرون وسطی ای می داند. نظامی که خود برآمده از مبارزه بر علیه همین شکنجه ها در حکومت پیشین است، ظاهراً راهی ندارد جز ادامه همان مسیر شکنجه هایی که خود روزی منتقد آن بوده است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر