مرز وقاحت کجاست؟

کشوری که دقیقاً روی گنج است و البته روزگاری اقتصادش از کره جنوبی پیشتاز تر بوده، امروز به وضعی افتاده ایم که جوانانش از کشور فراری هستند، کارگرانش بیکار و معترض، کارخانه هایش تعطیل، دنیا با این کشور قهر کرده، نفتش را نمی خرند و مراودات بانکی ندارند، تورم رسمی 35 درصدی دارند و رکوردار فساد رسمی و البته پولشویی هم هستند و باز البته مقامات این کشور دم از این می زنند که:
"دوام می آوریم!"
به نظر می رسد که آقایان مقامات و مسئولین رسماً و علنا حد و مرزی برای وقاحت و بیشرمی برای خود قائل نیستند...