نخست وزیر اسراییل قول راه اندازی وب سایتی به زبان فارسی و به جهت آموزش روشهای آبخیز داری و حفظ و نگهداری و بازیافت این مایه حیاتی را داده است. به طور قطع این تنها راه بالقوه این دو کشور نبوده و در صورت صلح بین ایران و اسراییل، دو ملت قادر خواهند بود از یکدیگر سود و منفعت زیادی را انتظار داشته باشند. اما چرا این صلح و دوستی جای خود را به جنگ و دشمنی و کینه داده است؟ آیا تنها دلیل آن تشکیل دولت اسراییل در 70 سال گذشته است؟ اگر قرار باشد که مرزهای جغرافیایی و سیاسی تمام کشورها به پیشینیه تاریخی آن برگردد، کدام کشور دنیا مرزهای کنونی خود را خواهد داشت؟ آیا ایران قادر است که مرزهای چند صد سال گذشته خود را بازپس بگیرد که چنین انتظاری را در خصوص اعراب و اسراییل دارد؟ آیا با اینکه تنها ساکنین سه جزیره تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی عرب اماراتی هستند، آیا ایران این سه جزیره را به طرف اماراتی تحویل خواهد داد؟ آیا بازگشت به مرزهای دوره های پیشینی تاریخی امری شدنی است؟!
(توضیح: دو جزیره تنب کوچک و بزرگ اصولا مسکونی نیست و ساکنین جزیره ابوموسی عرب اماراتی هستند که حتی امروز پلیس امارات، بدون حمل اسلحه، برای رتق و فتق و حفظ امنیت این ساکنین در این جزیره حضور دارد!)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر