بخش ساختمان یکی از مهمترین پایه های اقتصاد ایران است، اما پیش بینی این بخش در سال آینده و دورنمای آن چگونه است؟
در کشورهای نفت محور و جهان سوم مثل ایران، رونق بخش ساختمان به این 3 پارامتر وابستگی مستقیم دارد: 1-درآمد نفتی دولت، هر چه قیمت نفت افزایش یابد و درآمد ارزی دولت از این محل رونق داشته باشد، بخش مسکن نیز با رونق روبرو خواهد بود. 2-بودجه عمرانی دولت، هر چه بودجه عمرانی دولت بیشتر شود، می توان انتظار رونق در بخش مسکن را داشت. 3-تورم، هر چه تورم بیشتر باشد، می توان انتظار سرمایه گذاری در بخش مسکن و در نتیجه رونق در این بخش را متصور بود. اما این سه عامل در سال آینده چگونه است؟ پیش بینی آن سخت نیست!
در سال آینده بودجه ایران کمترین وابستگی را به قیمت نفت دارد، چون اصولاً با تحریمهای آمریکا اجازه صادرات نفت ندارد و کشورهای معدودی هم که از طرف آمریکا اجازه دارند که نفت ایران را بخرند، اجازه پرداخت پول آن را به ارزهای بین المللی ندارند، پس درآمد دولت از محل فروش نفت نزدیک به صفر باید در نظر گرفته شود. همچنین بودجه رسمی عمرانی در حد کمترین هاست که حتی اجازه تعمیر و نگهداشت ساختمان و جاده های موجود را هم نمی دهد، چه برسد به رونق در این بخش. تورم هم طی یک سال گذشته به حد بالای خود رسیده و سال آینده در دوره پس از تورم هستیم و انتظار سرمایه گذاری در این بخش چه از طرف دولت و چه از طرف بخش خصوصی بسیار بعید به نظر می رسد. نتیجه اینکه بخش مسکن در سال آینده شاهد یکی از بی رمق ترین دوران خود خواهد بود. از آنجا که 300 شغل مستقیم و غیر مستقیم با بخش مسکن درگیر هستند، می توان انتظار افزایش نجومی آمار بیکاری در سطح کشور را داشت. اما دولتی که بودجه جاری حداقلی را دارد و بیمه تامین اجتماعی که خود در عمل ورشکسته است، امکان پرداخت مستمری به این خیل بیکاران را نخواهد داشت و در نتیجه پیش بینی سربرآوردن اعتراضات و تظاهرات این خیل بیکار و هر چه فقیرتر شده به هیچ عنوان دور از انتظار نخواهد بود. پس باید فکری برای این اعتراضات سال آینده کرد. چه کنیم؟ یک راه باقی می ماند: "سرکوب!"
پس باید مقدمه آن از همین امسال چیده شود. چه کنیم؟ هر گونه اعتراض و تظاهرات را به دشمن ربط دهیم تا بتوانیم به راحتی آنها را سرکوب کنیم! "دشمن برای سال آینده برنامه دارد"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر