در پست قبلی توضیح دادم که از نظر این نگارنده و به احتمال زیاد، باید منتظر اعلام پذیرش مذاکره از دو طرف ایران و آمریکا باشیم. احتمالا این امر از طرف یک کشور ثالث اعلام خواهد شد و ایران به گونه ای که لطف می کند و منت می گذارد، این مذاکرات را خواهد پذیرفت. اما آیا طرف آمریکایی به چنین مذاکره ای علاقه دارد؟
خیلی ها تحلیل کرده اند که ترامپ برای پیروزی در انتخابات به یک مذاکره حداقلی با ایران نیاز دارد. اما تحلیل من اینطور نیست، به این دلایل:
1-ترامپ در تمام مبارزه انتخاباتی خود حتی یک بار وعده ای در خصوص مذاکره با ایران نداده بود. او فقط وعده داده بود که برجام را پاره می کند، که کرد!
2- اگر ترامپ به یک مذاکره حداقلی با جمهوری اسلامی رضایت دهد، از طرف رای دهندگان آمریکایی با این سوال بدیهی مواجه خواهد شد که " این همه سر و صدا و پاره کردن برجام و نقض توافق و ... فقط برای این امتیاز کوچک؟" به طور حتم کارکرد چنین توافق احتمالی به ضد ترامپ بدل خواهد شد، در حالی که نه ترامپ و نه منافع آمریکا نیازی به توافق با آمریکا ندارد!
3- در تاریخ معاصر آمریکا تغریبا تمام روسای جمهور از حزب جمهوری خواه آمریکا یک جنگ بزرگ را یا شروع کرده و یا ادامه داده اند. در حال حاضر آمریکا در گیر هیچ جنگی نیست، آیا باید باور کنیم که آمریکا و شخص ترامپ علاقه ای به شروع جنگ ندارد؟
4- جنگ موتور اقتصاد آمریکا است!
5- برای شروع روند تغییر حکومت درایران، آمریکا به هیچ عنوان نیازی به ورود نیرو و سرباز آمریکایی به خاک کشور را ندارد. کافی است فقط چند تیر و گلوله شلیک شده و حداکثر چند کارخانه و پالایشگاه و یا مرکز موشکی بمباران شود. رفتار هیجانی مردم ایران، حمله به بانکها و درخواست پول خود و ورشکسته شدن فوری بانکها، حمله به صرافی ها برای خرید ارز و طلا، حمله به سوپرمارکتها و خالی شدن مغازه ها و فروشگاه ها ... همه می تواند در همان ساعات و روزهای اولیه یک برخورد محدود نامی احتمالی حادث شود. با چنین سناریویی، ترامپ می تواند قدرتمندانه و در حالی که تلویزیون چنین وضع آشفته ای را از داخل ایران به جهان مخابرات می کند، به مردم آمریکا لبخند بزند و بگوید: "این همان حکومتی است که 40 سال است پرچم ما را آتش می زند!"
....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر