همه باید احترام روزه دار را داشته باشند، مبادا که این روزه دار ما هوس خوردن نکند، مبادا که دلش یک چیز خوشمزه نکند! اما همه انسانها، چه آنها که با عذر هستند، چه آنها که دوست ندارند روزه بگیرند، هیچ حرمتی ندارند!
همه می دانیم که این حرمت گذاشتنهای الکی برای چیست، گر حکم شود که هر کس که خواست آزادانه می تواند بخورد و بیاشامد و روزه نگیرد، با خیل عظیم روزه خور چه کنند؟ ملتی که روزه نمیگیرند، ولایت می خواهند چکار؟!
پس همه را مجبور می کنیم که حرمت روزه و رمضان را حفظ کنند تا ما، یعنی ولایت فقیه، پابرجا بمانیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر