و باز سه اعدام دیگر، چقدر راحت این روزها از اعدام کشته شدن صحبت می کنیم، انگار نه انگار که این سه تن، تا همین روز گذشته جزیی از ما بودند، جان داشتند و نفس می کشیدند، اما چه شد؟
انقلاب ایران آمد، چون رژیم گذشته قبرستان ها را آباد کرده بود، چون ملت آزادی می خواستند، چون ملت حق اعتراض می خواستند، اما امروز قبرستانهای ما بیش از هر روز دیگر در تاریخ این کشور، و بیش از هر کشور دیگری در دنیا با جمعیتی برابر با ما، آباد شده است. چرا؟ آیا به راستی خون شهیدان انقلاب به هدر رفته است؟ آیا کسانی که مرتکب چنین فجایع و جنایاتی می شوند، خود مقصر اول به بیراهه کشیدن انقلاب نیستند؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر