گزارش‌ها حاکی از آن است که آرش صادقی، فعال مدنی زندانی در ایران که به سرطان مبتلا شده است، بدون تکمیل مراحل درمان از بیمارستان به زندان رجایی شهر کرج بازگردانده شده است.

از منظر حقوقی، مجازات کسی که در دادگاه به زندان محکوم شده، صرفاً و فقط حبس است، هر گونه محدودیت دیگر خلاف نص صریح قانون و مصداق شکنجه متهم خواهد بود. متهم در زندان حق دارد که از امکانات بهداشتی، درمانی، هواخوری، مطالعه و هر گونه امکانات لازم دیگر برخوردار باشد.

در زندانهای نظام مقدس البته وضع طور دیگری است، زندانی همچون اسیری است در دست زندان بان! او هیچ حقی ندارد و اگر زنده است و نفس می کشد باید ثنا گوی اربابان زندان بان باشد. به راحتی می توان خدمات درمانی و دارو و بیمارستان را از او دریغ کرد تا حتی بمیرد و در این زمینه هیچ کس هم پاسخگو نیست. 

اگر امروز ما در مقابل بیماری و فشار بر این زندانیان سکوت کنیم، فردا نوبت خود ما خواهد بود...