سکوتش بلندتر از هر فریادی و مظلومیتش برنده تر
از هر شمشیری. او چند دقیقه آمد، ایستاد، هیچ نگفت، روسری اش پرچمش شد و مو و
رویش، سلاحش.
نمی توان ندیدش، نمی توان انکارش کرد و نمی توان
فراموشش کرد که اکنون در قلب میلیونها ایرانی است، و چه وحشتی انداخته به دل
ظالمان که پنهانش کرده اند، مبادا صدای "او" و "ندا"ی کشته
شده در 88، غرش ملتی شود خسته و خشمگین از ظلم دیو و دد و اهریمن. دختر خیابان انقلاب،
حالا دیگر دختر ایران است و هر روز تکثیر می شود، #دختران_خیابان انقلاب!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر