۱۳۹۶ دی ۱۵, جمعه

و همچنان پاسخ به مظلوم نمایی رهبری...



پاسخ مکرر به یک مغلطه!
در پاسخ به دوستی که سعی در مظلوم نمایی شخص اول مملکت داشت، موارد عیناً و در پاسخ به بند بند گفته های ایشان اشاره می شود:
1-      مجلس شورای اسلامی حق انتخاب تصویبی هیچ قانونی بدون اجازه و رضایت ایشان را ندارد. چرا که شورای نگهبان همانطور که در موارد متعدد، یک قانون را به دلیل مخالفت با منویت رهبری مخالف با شرع مقدس اسلام تشخیص داده و بازگردانده و دیگر اینکه تک تک نمایندگان باید توسط شورای نگهبان منصوب از طرف رهبری تایید صلاحیت شوند. در حقیقت هر قانون باید توسط تایید صلاحیت شده های نمایندگان رهبر به مجلس راه پیدا کنند و قوانین باید توسط همان شورای نگهبان در نهایت امضاء شود!
2-      حداقل 4 وزیر دولت با نظر مستقیم رهبر به مجلس معرفی می شود (وزارت خارجه، علوم، اطلاعات، کشور) و بقیه وزراء نیز محال است بدون نظر رهبر تایید شوند. خود نامزدهای ریاست جمهوری به طور مطلق با نظر منصوبان ایشان انتخاب می شوند. در حقیقت ملت حق دارند که فقط به کسانی رای دهند که از طرف شخص رهبری تایید شده باشند. عملکرد وزراء زیر تیغ بازرسی دقیق رهبر است و هرگونه انحراف از طرف یک وزیر، با پسوند "ضدیت با ولایت فقیه" و خطر استیضاح روبرو خواهد بود. پس وزراء هرگز حق انحراف و زاویه با منویات رهبری ندارند.
3-      در هیچ سازمان و ارگانی، شخص اول و رئیس آن ارگان قرار نیست که به جای تک تک نفرات زیر مجموعه خود کار کنند. ده ها و صدها نفر ممکن است در ساخت یک فیلم نقش داشته باشند، اما در نهایت تمام مسئولیت فیلم با کارگردان است. همینطور در یک رسانه، یک روزنامه، یک موسسه، یک باشگاه ورزشی، ... تماما و به طور مطلق مسئولیت با شخص اول است، اوست که انتخاب می کند، تایید می کند، استخدام می کند، اخراج می کند، ... پس مسئولیت سازمان صدا و سیما هم با شخص اول و رئیس آن است. اما رئیس صدا و سیما را چه کسی انتخاب می کند؟ این رئیس که همه کاره و مسئول صدا و سیماست، خود را مقید به پاسخگویی به چه کسی می داند؟ پاسخ کاملا مشخص است!
4-      نقل است که از امیر کبیر پرسیدند که چطور فساد را مهار کردی و او هم گفت که من خودم دزدی نمی کنم و نفرات زیر مجموعه خود را از بین دزدان انتخاب نکردم، آنها هم برای زیر مجموعه خود ... این یک واقعیت است که فساد از راس هرم شروع وآغاز می شود، اگر راس هرم سالم باشد، در صورتی که در میانه هرم سازمانی هم شخص فاسدی باشد، خیلی سریع از طرف راس هرم پالایش، اصلاح و یا جایگزین می شود. کشوری که تا کنه و تا مغز استخوان فاسد است، فقط یک مسئول دارد، شخص اول مملکت!
5-      تمام موارد فوق از طرف گوینده و مدعی خیلی راحت قابل پذیرش بود اگر رهبری در مقام یک مصلح و نصیحت کننده صرف عمل می کرد، مثلا به قم می رفت و صرفا توصیه های خود را به مقامات می رساند، حال آنها به میل خود یا عمل می کردند و یا نمی کردند، در این صورت، هرجی بر آقای خامنه ای نبود و مسئولیت با خود مقامات بود که بیراهه را انتخاب کرده اند!
6-      بیش از نیمی از بودجه کل کشور در اختیار نهادها و ارگانهایی است که زیر نظر رهبری اداره می شود. آیا می توان رهبر را صرفا یک ناصح و نصیحت کننده دانست؟! پس بالاخره مسئول این پولها و این بودجه ها و این اختیارات چه کسی است؟ یعنی واقعاً وقتی در کوچه و خیابان مردم به طعنه می گویند "مملکت صاحب ندارد!" هیچکس در این کشور قبول مسئولیت نمی کند؟!
7-      مقایسه تاریخ رهبری با پیامبر و علی و امامیین حسنین، صرفاً تبلیغی است و هیچ کارکرد واقعی ندارد، اقای خامنه ای نه حتی نزدیک به عصمت است، ملت نیز ملت 1400 سال قبل نیستند و هر روز و هر ساعت خود شما مدعی هستید که ملت بیدار است و هوشیار است و فهیم است و ولایت مدار است، ... پس چه شد که ملت حال حاضر را با جماعت نادان دوره امام حسن مقایسه می کنید که در اوج جهل و نادانی و بی خردی بودند و در نهایت خود رهبر را در جایگاه امام حسن می نشانید؟!
اولین و تنها مسئول کشور، کسی که باید به تمام کاستی ها و نواقص و فسادها و فقر و نکبت و عقب ماندگی و پلشتی های این کشور پاسخ بدهد، شخص اول مملکت و مقام رهبری است که در تمام سه دهه گذشته، بر مستند قدرت بوده، به هیچ کس پاسخگو نیست، با هیچ خبرنگاری مصاحبه نکرده و همواره هم فرزانه بوده است!
لینک اصل مطلب

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر