شیرازیان، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان صنعت پلاستیک، در گفت‌وگو
با خبرنگار اقتصادی ایلنا (3 بهمن 96) در خصوص تاثیر افزایش قیمت ارز بر روی این
صنف گفت: "این افزایش قیمت به نفع صادرکنندگان است
که کمتر از یک درصد جامعه را تشکیل می‌دهند اما مردم را دچار مشکل می‌کنند."
به عبارت دیگر در حال حاضر تنها 1% جامعه صادرات محور است و بقیه 99%
جامعه وابسته به واردات هستیم، که عموم آن 1% درصد هم مربوط به نفت و حاملهای
انرژی است و از صادرات صنعتی خبری نیست، و باز به عبارت دیگر یعنی در این مملکت
تقریباً تولید و صادرات صنعتی نداریم! کشوری که تولید نداشته باشد به طور بدیهی
برای برآورد نیازهای خود وابسته به واردات خواهد بود، اما با کدام ارز؟ اگر همین
نفت را نداشته باشیم، در این صورت وضع مملکت چه خواهد شد؟ آیا دولت قادر است با مالیات
کشور را اداره کند؟ مالیات باید از سود گرفته شود و وقتی تجارت و کسب و کاری در
مملکت باقی نمانده، مالیات گرفتن هم بی معنا خواهد بود.
وضعیت حال حاضر کشور، با تمام مشخصه های یک کشور ورشکسته و نابود شده
اقتصادی همخوانی دارد، آیا پیش بینی عاقبت و آینده چنین کشوری سخت است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر