در نظامی که :
معلم زندانیست، کارگر زندانیست، دانشجو زندانیست، درویش زندانیست، کامیوندار زندانیست، وکیل زندانیست، پزشک زندانیست، ...و مردمش هم ناراحت و افسرده و غمگین و ناامید بوده و سیاستمدارانش خواب آلود و بی تفاوت، فقط به سهم هر چه بیشتر خود از سفره بیت المال می اندیشند، ...
چقدر می توان به آینده چنین نظامی امیدوار بود؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر