شورای
پول و اعتبار در جلسه مورخه ۲۰ آذرماه سال جاری تصویب کرد که معیار پرداخت سود سپرده‌های سرمایه‌گذاری
کوتاه‌مدت عادی از روزشمار به ماه شمار تغییر یابد؛ به گونه‌ای که حداقل مانده
حساب در ماه مبنای محاسبه سود سپرده‌های مزبور باشد.
در اینجا
چند سوال مطرح می شود:
1-
در شرایطی که بیشتر بانکهای کشور در حسابهای مالی خود زیان شناسایی کرده و
خیلی از آنها در عمل ورشکسته هستند، پرداخت سودهای 20 درصدی که بانکها همچنان به
صاحبان حسابهای بلند مدت پرداخت می کنند بر چه اصل اقتصادی، قانونی و شرعی قرار
گرفته؟ آیا شورای نگهبان چنین سودهای کلانی که دقیقاً مصداق ربا است را جنگ با خدا
و حرام نمی داند؟
2-
خود مسئولین قوه قضاییه دارای حسابهایی هستند که از این سودها دریافت می کنند.
آیا این سودها برای معظم له ها اشکال شرعی ندارد؟
3-
همین سودها است که پایه پولی کشور را بالا برده و در نهایت به چنین تورم افسار
گسیخته ای منجر شده است. آیا پرداخت این سودها مصداق دست در جیب مردم بردن نیست؟
آیا کسی از اصولگرایان و دلواپسان، نگران و دلواپس از محاربه با خدا نیستند؟
4-
چند نفر از مسئولین لشگری و کشوری کشور دارای چنین حسابهایی هستند و چنین
سودهایی میگیرند؟
5-
آیا شورای پول واعتبار جرات و جسارت کاهش این سودهای کلان به حسابهای بلند مدت
را خواهد داشت؟
آیا پاسخ دهنده ای به این سوالات ساده در کشور
هست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر