بین سال‌های ٢٠١٢ تا ٢٠١٦، شهروندان ایرانی ١٧١ زمین کشاورزی، ٢٠٤ زمین کشاورزی و ٣٩٩ آپارتمان یا خانه در گرجستان خریده‌اند. در همین مدت هر سال بین ٤١ تا ٦٣ نفر درخواست پناهندگی کرده‌اند و بین ٨٥ تا ٣٠٩ مهاجر غیرقانونی شناسایی شده‌اند. در سال ٢٠١٥ سه و در سال ٢٠١٦ چهار ایرانی از گرجستان اخراج شده‌اند.
در همین مدت ایرانیان در صدر خارجیانی بوده‌اند که یا کسب و کاری را در گرجستان راه انداختند یا مالکیت و مدیریت کسب و کاری را بر عهده گرفتند (٧١١٠ نفر).
راستی ایرانیان چرا به گرجستان می روند؟ اصلا چرا می روند؟ چرا همین جا نمی مانند؟ آیا تا پیش از انقلاب، ایرانیان اصلا گرجستان را می شناختند؟ کسی از ایرانیان به کمتر از اروپا برای سفر راضی بود؟ حالا چه شده که هر جا که راهمان می دهند، فوراً چنان به آن نقطه هجوم می بریم که خیلی زود درهایش را برویمان می بندد؟
انگلستان انگشت به دهان مانده که با خیل پناهندگان ایرانی چه کند، صربستان پشیمان شده که ویزایش را برای ایرانیان برداشته و چند هفته پیش مجدداً قانون لزوم ویزا برای مسافران ایرانی را اجرایی کرده، حالا گرجستان هم راهنمان نمی دهد... چه بلایی سر کشورمان آورده ایم؟ یا حاکمان چه بلایی سرمان آورده اند که اینطور همه چیز را رها کرده و می گریزیم؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر