در تمام 40 سال گذشته اعتراضاتی کم و بیش به عملکرد مسئولین ارشد نظام و کلیت حکومت وجود داشته است، اما از دیماه 96 به بعد شعارها بیشتر و بیشتر نشان از خشم و استیصال شده‌اند.
مردمی که می‌گویند "گرسنهایم"، "آب نداریم"، "هوا نداریم"، یا بیان دیگری از "ملت رو ذله کردین" در شعار "سر اومد، سر اومد/کاسه صبر ملت". و یا "اسلام رو پله کردن/ملت رو ذله کردن".
اکنون اما بشنویم تحلیل وزیر کشور، آقای رحمانی فضلی از این اعتراضات: "... نه در دیماه گذشته، نه در اعتراضات کامیون داران و بازار، نه در مسائل اقوام و اقلیت ها هیچگونه سازمان یافتگی از سوی اصناف یا جریانات سیاسی و یا حضور به صورت متشکل در این وقایع مطرح نبوده است."
این گفته آقای رحمانی به طور مشخص در تضاد مستقیم است با تمام گفته های مقامات در پیش از این که می گفتند در اعتراضات یکسال گذشته رد پای آمریکا و اسراییل و منافقین و ... دیده می شود.
چند روز پیش نیز مقام معظم رهبری پیش بینی فرمودند که دشمن برای سال آینده برنامه هایی دارد و ما باید هوشیار باشیم، آیا معنای معظم له این نیست که هر گونه اعتراضی را همچون گذشته به خارج منتصب می کنیم و به این بهانه با مشت آهنین همه معترضین را سرکوب می کنیم؟ ما قصد کنار رفتن نداریم و مردم تصور نکنند که می توانند ما را از سر سفره بیت المال حذف کنند ...!
پیش بینی اعتراضات پیش رو اصلا کار سختی نیست، ملت عصبانی و ناراحت هستند و اعتمادی به چنین نظامی که جز فقر و نکبت و فساد ارمغانی برایشان نداشته ندارند.
به نظر می رسد جناح های مختلف هم دیگر نفوذی بر ملت ندارند، چرا که: "اصلاح طلب، اصول گرا، دیگه تمومه ماجرا!"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر